Spaghetti

Sos do spaghetti w torebkach, był ostatnim produktem z jakiego zrezygnowałam. Wzięło się to stąd, że zwyczajnie na świecie, nie wiedziałam jak go zrobić. I jak sprawić by też tak wspaniale smakowało, głowiłam się, co oni do tego proszku dają, że jest taki smak?
 To był jedyny powód, że przez wiele lat korzystałam z gotowych sosów.  A spaghetti lubię, Martynka jeszcze bardziej, Przemek też sobie nie żałuje, choć On nie zna innego niż mój własny, i myślę, że Martyna nie pamięta tego sztucznego.
Ten czas korzystania z gotowców, mogę podzielić na trzy okresy: pierwszy, pójście na łatwiznę i kupowanie taniego proszku, a przecież to żaden wysiłek, wystarczy wymieszać z wodą i sos jest, nie czułam motywacji do zmiany, drugi etap to pojawiająca się myśl, by to zmienić i bezradność, bo kompletnie nie wiedziałam jak się za to zabrać. Więc nadal nic nie robiłam. I wreszcie trzeci okres, kiedy spisałam, co potrzebuję, kupiłam i zrobiłam.
Najgorsza była pierwsza próba, potem z każdym zrobionym sosem było coraz lepiej. Aż w końcu opracowałam przepis, do którego co jakiś czas wracam.
Dzielę się, może i Wam się spodoba?
Ilość przypraw to sprawa indywidualna, ja lubię mało soli, więcej kurkumy, mniej cayenne...

Sos do spaghetti

• ok 500 g mięsa mielonego z indyka
• cebula
• pół selera, duża marchewka, średnia pietruszka - starte na tarce o grubych oczkach
• 3 duże ząbki czosnku*
• 3 cm startego na drobno imbiru
• 2 duże pomidory
• przecier pomidorowy
• pęczek natki pietruszki
• świeża bazylia
• łyżeczka oregano, pół łyżeczki ziół prowansalskich, pół łyżeczki soli, szczypta pieprzu cayenne, spora łyżeczka kurkumy, pół łyżeczki zataru

Smażymy cebulę na oleju aż do zeszklenia, dodajemy mięso mielone, smażymy aż mięso lekko zbrązowieje. Dodajemy starte warzywa, dusimy kilka minut, dodajemy przyprawy, imbir, na końcu czosnek dusimy często mieszając. Kiedy masa będzie sucha, dodajemy pokrojone pomidory, po 2 minutach przecier, po 5-6 minutach sos gotowy. Przed podaniem mieszamy sos z pokrojoną nacią

Talerz i miska, włoska ceramika, którą zbieram od lat, zakochana jestem całkowicie, tak jak w Bolesławcu. Bassano, starannie wykonane i pomalowane owoce, warzywa, grzyby, ptaki... mam talerz owalny ozdobiony kawałkami wędlin, kupiłam wiele lat temu, już nigdzie nie mogę znaleźć podobny,  prawdziwa ozdoba stołu, kupuję z różnych źródeł, ale ten talerz i miskę akurat znaleźć możecie Tutaj


* Zanim dodam zmiażdżone główki czosnku do potrawy, odstawiam na co najmniej 10 minut, aż wszelkie wartości odżywcze się uaktywnią