Noworoczne akwarelki

Cieszę się, że mogę je Wam pokazać. Mogę napisać wprost, że specjalnie je zrobiłam, aby móc się z Wami przywitać, bez pustych rąk.
Akwarelki (po cichu nazywam je wypocinki :) powstały podczas świąt, niby nic wielkiego a jednak czasu (i energii, bo jednak musiałam przekonać co niektórych, że też chcę spędzić święta na przyjemnościach ) trochę zajęły.
Święta minęły, wolne też, przede mną dwa tygodnie ferii Martyny, sposobność na tworzenie będę mieć jeszcze mniej niż dotychczas. Więc w najbliższych tygodniach niewiele się pojawi twórczego na blogu, ale wiedzcie, że kiedy tu pusto, to przy moim biurku, coś jednak powstaje... na razie do nie pokazania :)
Nie będę mogła jednak sobie odmówić pejzażu zimowego (któremu odmawiam już trzy, cztery lata? Jak nie więcej)  i liczę, że napiszę w lutym post, w którym pokażę, że w końcu (!) chwyciłam za akryle.
Bardzo lubię akwarele, myślę, że z wzajemnością ale stęskniłam się za akrylami... a najlepiej nimi maluje mi się pejzaże zimowe.
Macie ochotę zobaczyć śnieg w moim wykonaniu?
Najczęściej powstawały na koszulkach, o Tutaj albo Tutaj czy Tutaj
 Tą są przykłady, niektóre zaledwie, ale mnie samą ciekawi, czy nie malując pejzaży akrylami przez tyle lat, mój twórczy warsztat podniósł się, podczas malowania akwarelami...
Pozdrawiam! :)